خبرهای خوبی که گاها به جای آنکه شهد شیرین آن را مردم بچشند با حرف و حدیث های بعضا غیرکارشناسی و کنایه آمیز چند نفر خاص، کام مردم ما را تلخ می کند!

افراد انگشت شماری که دائما شروع به ایرادگیری می کنند که کسی که این چند سال بر مسند نمایندگی نشسته بود چرا یادش آمده که نزدیک انتخابات شروع به افتتاحیه و یا اعلام پروژه های جدید کند؟!

اما واقعیت چیست؟ 

واقعیت اینست که اگر به دیدی منصفانه نگاه کنیم این گونه ایرادها در اکثر موارد صحیح نبوده و اگر از سر دلسوزی نباشد مطمئنا غرض ورزی هایی در پشت قضیه طرح آن است.

در پاسخ، به چند مطلب باید اشاره کرد:

اول اینکه بسیاری از پروژه هایی که دکترحسینی افتتاح کرده یا از حل مشکلات آن خبر داده است فقط در سال آخر نمایندگی وی نبوده است از جمله آن می توان به رفع مشکل بزرگ البرز شرقی و شهرداری شاهرود، فرودگاه بین المللی، رفع مشکل 4ساله کارخانه کنسانتره و ... اشاره کرد که در چند سال گذشته حل و فصل شد.

دوم اینکه به ثمر نشستن پروژه های درشت و زیرساختی و پیگیری آن با توجه به روند معمول و بروکراسی پیچیده اداری کشور ما، از یک تا چند سال به طول می انجامد. 

امروز اگر وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مصوبه دانشکده دندانپزشکی شاهرود را که سالها آرزوی این مردم بود اعلام می کند ثمره یک روز و دو روز نیست که دکتر حسینی آن را به رخ بکشد و در سال آخر نمایندگی آن را به مردم اعلام کند بلکه روند پیگیری آن از سالها قبل و حتی زمان دکتر کاظم جلالی نماینده سابق شاهرود آغاز شده و بعد از رایزنی های فراوان در سه سال گذشته بالاخره وزیر با این مجوز موافقت نمود

اگر فرودگاه شاهرود پس از فراز و نشیب بسیار، مجوز مرز هوایی را می‌گیرد و بین‌المللی می‌شود نشان از عزم مردم ما و پیگیری مجدانه نماینده آنان داشته که به شاه کلیدِ خواستن توانستن است ایمان داشتند و در سال‌های آتی نیز در جهت تجاری سازی این فرودگاه اقدام خواهند کرد. 

اگر پروژه بزرگ راه آهن اینچه برون به شاهرود و طبس بندرعباس مصوب می شود طرحی است که حسینی شاهرودی از ابتدای نمایندگی اش بدنبال آن بوده و امروز که مطالعاتش به اتمام رسیده و در آستانه اجرایی و عملیاتی شدن است رسانه‌ای شده و ممکن است سالها بعد و شاید در زمان نماینده ای دیگر در این شهر به بار بنشیند و افتخار اعلام آن برای نماینده ای دیگر باشد اما یقینا برکات معنوی آن نثار بانیان این اقدام بزرگ فراملی خواهد شد. 

اگر استقلال دانشگاه علوم پزشکی شاهرود از مرکز استان اعلام می شود مگر می شود گفت که الان حسینی شاهرودی آنرا گرفته و با وزیر هماهنگ کرده تا در سال آخر نمایندگی اش آنرا اعلام کند؟ در حالی که تا کنون سه وزیر در زمان نمایندگی او عوض شده است و واقعا چگونه می شود چنین چیزی را مطرح کرد؟!

همه اینها را گفتیم تا بگوییم، تازه اول راه است 

بلاشک دوران طلایی پیشرفت شاهرود آغاز شده و پروژه های بزرگی کلنگ زنی شده است که یقینا طعم شیرین آن را در سالهای آتی خواهیم چشید. 

چراکه بسیاری از این پروژه های زیرساختی همچون نهالی است که بعضا جوانه زده و در آینده نزدیک به ثمر خواهد نشست. 

از همه این مسائل که بگذریم حتی اگر بر فرض محال اگر حسینی شاهرودی به گونه ای عمل کرده باشد تا پیگیری هایش در سال آخر نمایندگی به بار نشسته باشد، باز هم باید از اینکه پس از سالها رخوت و رکود، در طی 4 سال میلیاردها تومان پول به این خطه می آید و راه و آب و برق و صنعت و معدن و اشتغال پایدار و مهاجرت معکوس را در پی خود می آورد و از اینکه پروژه های بر زمین مانده مجددا شروع بکار میکنند خوشحال باشیم، نه اینکه دائم نق بزنیم و از ابزار تخریب یا سانسور استفاده کنیم. 

به هر حال در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی آنچه باید مد نظر قرار گیرد این است که منافع شهر را ببینیم و خدای ناکرده به خاطر منافع شخصی یا حزبی و انتخاباتی، چوب لای چرخ پیشرفت و توسعه شاهرود و میامی نگذاریم و روند رشد این منطقه را به تعویق نیندازیم.