کسی بود که همه وجود خود را برای مردمش گذاشت و از هیچ چیز دریغ نکرد. بله مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید حسین حسینی شاهرودی را می گویم کسی که 3 دوره نمایندگی مردم شریف شهرستان شاهرود را بر عهده داشت.

کسی که سنگ زیربنای برخی از مهمترین پروژه هایی که امروز در اشتغال و ارتقای سطح زندگی مردم شهرستان شاهرود نقش اساسی داشت را بنا نهاد.

کسی که روح وفاق و همدلی را در مردم نهادینه کرد و شهرستان شاهرود را به یک بدنه پولادین در برابر اخذ مطالبات و حقوق خود تبدیل کرد.

اما باید بگوییم نماینده فعلی شاهرود و میامی در مجلس همان حسینی شاهرودی است که او هم طلایه دار وفاق، همدلی و روحیه ازخودگذشتگی است.

امروز حسینی شاهرودی نیز تلاش دارد تا امور تحت وکالت خود را با اخلاق و سعه صدر و البته با برش و نفوذی افزون تر از آنچه در زمان برادر فقید او بود اجرایی کند.  

او همان سیاستهای حجت الاسلام و المسلمین حسینی شاهرودی را ادامه داده است، اما با اجرای عملی آنچه که در وظایف خود می بیند شاید از انعکاس و ارائه اکثر کارهای خود به مردم بازمانده است.

او شجاعت، اخلاق، مردم داری و پیگری مرحوم حسینی شاهرودی را با نسخه ای جدید ارائه داده است تا اثر آن با زمان خودش مانوس تر و موثرتر باشد.

عده ای می گویند چرا حسینی شاهرودی سر و صدا نمی کند و به قولی کتش را در نمی آورد؟ اما به واقع آیا باید اینگونه بود تا به نتیجه رسید؟

حسینی شاهرودی رویه ای تعاملی دارد و با روحیه اخلاق مدارانه خود تا کنون توانسته است گامهای مهمی در جهت حوزه انتخابیه اش بردارد. واقعا تجربه امروز نشان می دهد تعامل به جای تقابل می تواند اکثرا اثرات بسیار موثرتری در جهت نیل به اهداف داشته باشد و رسیدن به نتایج را نزدیکتر کند.