روزي كه بلوار ۴۸متري علامه مجلسي شاهرود با حضور استاندار وقت افتتاح شد، جمع كثيري از مردم شاهرود در مراسم، حضور يافته و از اعضاي شوراي اسلامي و شهردار وقت براي افتتاح اين پروژه مهم كه خواست ديرينه مردم بود، تشكر كردند و از آنها خواستند تا با همت بيشتر نسبت به آزادسازي ادامه مسير نيز تلاش كنند، اما املاك لشكر ۵۸تكاور ذوالفقار(وقت) در ادامه مسير قرار داشت كه همين امر از سرعت انجام كار ميكاهيد و سرانجام با موافقت ارتش، اين مشكل نيز برطرف شده و بازگشايي ادامه ۴۸متري علامه مجلسي (حدفاصل سيم خاردار ارتش) نيز با تلاش مهندس جيراني شهردار وقت و همكاري مجدانه اعضاي شوراي سوم و فرماندهان لشگر محقق شد.
از آنجايي كه تامين امنيت معابر از ضرورتهاي حقوق شهروندان محسوب ميشود، تحقق اين مهم نشانهاي از پيگيري اعضاي محترم شوراي اسلامي شهر(دور سوم) براي احقاق حقوق شهروندي به صورت جدي بود تا هم مانعي براي ممانعت از تضعيف حقوق آنان باشد و هم زمينه ايجاد آرامش و آسايش عابران در اين منطقه را فراهم كند چراكه بازگشايي معابر مهم شهري باعث زيباسازي، روان شدن ترافيك و همچنين تسريع در امدادرساني در صورت احتمال وقوع هرگونه حادثه ميشد و اگر خداي ناخواسته در حواشي شهر حادثهاي روي دهد ميتوان آن را مديريت كرد، بعبارت ديگر و بقول شهردار محترم شاهرود شايد بتوان اينگونه تعريف كرد كه "تامين امنيت رواني مردم در معابر شهري از ضرورتهاي حقوق شهروندي براي پيشگيري از حوادث است."
اما منابع محدود مالي شهرداريهايي مانند شهرداري شاهرود (بخصوص در سالهاي اخير) از يك سو و تاثير مستقيم فعاليت مديريت شهري، بر زندگي روزمره مردم از سوي ديگر ضرورت تعريف جديدي از همكاري مسئولان شهري با اين نهاد مردمي را بيشتر نمايان مينمايد و اجراي اينگونه طرحهاي عام المنفعه را محتاج تعامل بين شهرداري و ساير مديران اجرايي بويژه در شهرهاي كوچكي مانند شاهرود ميكند، چون اجراي طرحهاي بزرگي مانند بلوار ۴۸متري علامه مجلسي علاوه بر همكاري مسوولان؛ نيازمند، تمكين به قانون بوده و همه مردم و مسئولاني ميتوانند در اين زمينه نقش مثمر ثمري را ايفا كنند.
از جايي كه عدم اجراي باقيمانده بلوار ۴۸ متري علامه مجلسي همواره بر مشكلات مردم منطقه افزوده و حتي جان مردم و زوار آقا امام هشتم(ع) كه از اين مسير عبور ميكنند را تهديد ميكند، بايد براي رفع سريع مشكلات، چارهاي عاجل انديشيده شود، زيرا اجرا نشدن تكاليف ساير بخشهاي اجرايي و اداري شهرستان در روند ادامه اين پروژه، تحميل شدن برخي عواقب غير قابل پيش بيني را براي زيرساختهاي كلان عمراني به شهرداري را در بر دارد.
با بيان اين مقدمه بران شديم تا پس از اقدام شهردار شاهرود براي اصلاح پياده روي مقابل پمپ بنزين، خيابان حد واسط ميادين امام حسين(ع) و مرحوم حسيني(ادامه بلوار ۴۸متري علامه مجلسي) در زمين پلاك ۱۱۰۴/۱ در مورخ ۲۴/۱۱/۹۳ و مشكلات بوجود آمده در زمان اجراي كار، مصاحبهاي با مهندس ميرفاني شهردار محترم شاهرود انجام دهيم تا زواياي پنهان اين امر براي افكار عمومي روشنتر شود.
براي آشنايي بيشتر مردم با اين زمين لطفا توضيحات كاملتري بيان بفرماييد
اين زمين داراي پلاك ۱۱۰۴/۱ است كه سند دارد و متعلق به سازمان مسكن و شهرسازي است كه براساس فرمايشات فرماندهان محترم ارتش (در روز ياد شده كه به مردم پاسخ ميدادند) ارتش فقط كار نگهداري از آن را انجام ميدهد، بنابراين ارتش هيچ مالكيت و ولايتي بر اين زمين ندارد و فقط آنرا تصرف نموده است.
اگر مالك زمين سازمان مسكن و شهرسازي است چرا آنرا در اختيار شما قرار نميدهد؟
اين سوال را بايد مسئولين محترم سازمان مسكن و شهرسازي پاسخ بدهند اما حسب اطلاعي كه بنده دارم و در جلسات متعدد از اين عزيزان شنيدهام، پاسخ اين سوال اين است كه نتوانستند رفع تصرف كنند بارها اقدام كردند ولي به نتيجه نرسيدند، حتي ظاهراً در اوايل دهه هفتاد حكم رفع تصرف از دادگاه هم گرفتهاند اما زورشان نرسيده كه زمين را پس بگيرند و متاسفانه اين وضعيتي كه شما مشاهده ميكنيد سالهاي سال وجود دارد و معلوم هم نيست بايد تا كي ادامه پيدا كند .
اگر ممكنه از اهميت پروژه ي شهرداري بگوئيد چه ضرورتي براي اين اقدام وجود داشت؟
ببينيد اين بخش۶۰۰ متري از پروژه ۸كيلومتري معبر ۴۸ متري علامه مجلسي است كه از ميدان ۷تير آغاز و به ميدان مرحوم حسيني(ره) هم ختم ميشود كليه وسايل نقليهاي كه قصد ورود و خروج از شهر و حركت به سمت مشهد، آزادشهر، شهرهاي بسطام، مجن، كلاته خيج و روستاهاي اين شهرها را دارند و يا برعكس، از اين مسير عبور ميكنند. وسايل نقليه ي سنگيني كه از سمت تهران به شهر وارد ميشوند و مثلاً ميخواهند به كارخانه سيمان بروند و يا برعكس از كارخانه سيمان ميخواهند به تهران بروند كه تعداد زيادي را هم شامل ميشوند و حركتشان هم در معابر درون شهري آسيبهاي فراواني از نظر جاني و مالي ممكن است به وجود بياورد و اصلا نميخواهند شهر را شلوغ كنند و هم اينكه از چراغهاي متعدد درون شهر و خيابانهاي پر ترافيك آن تردد كنند، تنها راهي كه ميتوانند انتخاب كنند همين معبر با عرض بسيار مناسب و خلوت است كه هم خودشان راحتند و هم اينكه هيچ مزاحمتي براي هيچ يك از شهروندان ايجاد نميكنند . همهي اين مسير هم با همت مديران شهري در شهرداري و شوراها در ادوار گذشته انجام شده به جز همين۶۰۰متر باقيمانده.
چه شد كه يك مرتبه اين اقدام را در روز جمعه ۲۴/۱۱/۹۳ انجام داديد؟
به لطف حضورم در دورهي سوم شوراي اسلامي شهر كه بيش از ۶ سال طول كشيد و ممنون راي مردم عزيز در آن دوره و دورهي چهارم شورا هستم و سابقهاي كه از اقدام شورا و شهرداري دارم موافقت ارتش با تعريض اين مسير را عملاً غير ممكن ميدانستم . وقتي ميخواستيم حد شرق پادگان (حدفاصل ميدان ولايت تا كوچه شانزدهم مهدي آباد) را تعريض كنيم جلسات فراواني برگزار شد چند سال مذاكره و مكاتبه شد بالاخره ما مجبور شديم مسيري به طول ۹۰۰ متر و عرض ۲۵ متر كه كاملاً باير بود و هيچ تاسيساتي هم نداشت در آن سالها با قيمت ۷ ميليارد ريال تفاهم تنظيم كنيم و تعريض كنيم . در حين اجرا فرماندهي محترم ارتش امير بابايي تغيير كرد و امير قرباني جانشين ايشان شد، جزئياتش را نميدانم اما، تا حدود ۵ ميليارد ريال ديگر از بودجهي شهرداري به ارتش پرداخت نكرديم اجازه ورود به زمين در تصرف ارتش پيدا نكرديم، آن پروسهي طولاني و پرماجراي تعريض حد شرق پادگان من را از تعريض اين بخش كاملاً نااميد كرده بود از طرفي به بركت خون شهدا و همراهيهاي خوب شوراي شهر و مسئولين و اهالي محترم منطقه باغزندان موفق شديم ادامه خيابان شهيد رجايي را تا اين معبر اجرا كنيم و در ايام ا... دههي مبارك فجر با حضور استاندار عزيز جناب آقاي مهندس وكيلي كه خارج از برنامههاي تدوين شدهي آن روز بود و ايشان كريمانه پذيرفتند كه در اين افتتاحيه شركت كنند، اين معبر نيز افتتاح شد و مورد بهره برداري قرار گرفت . با بهره برداري از اين معبر اهالي محترم شهركهاي شرق شهر مثل رجاء، همت، فجر سپاه، بهارستان، ذوالفقار با زماني كمتر از ۵ دقيقه ميتوانند به مركز شهر دسترسي پيدا كنند و يا اينكه تعداد زيادي از اهالي محترم بخشهاي مركزي و شمالي شهر براي دسترسي به بيمارستان امام حسين(ع) و شهركهاي ياد شده از اين معبر تردد ميكنند كه هم عرض مناسبي دارد و هم ترافيك بسيار رواني دارد، با وجود اين خودروها در اين مسير و تردد خودروهايي كه در سوال قبلي شما عرض كردم كه عمدتاً هم وسايل نقليه سنگين هستند و نيز عرض بسيار كم مسير (حدود ۱۲ متر) و نيز با وجود پمپ بنزين اين خيابان كه درست در ابتداي اين معبر كم عرض وجود دارد، به فكر افتادم كه فعلاً حد فاصل بين جدول و خاكريز ايجاد شده كه حدود ۶ متر عرض دارد و ديوار چينهي گلي موجود در ابتداي مسير شاهد بر مدعاي بنده است را اصلاح كنم و با اضافه كردن اين عرض ۶ متري دو لاين عبور ۹ متري در اين مسير ايجاد كنم تا هر وقت كه به نتيجهي تعريض نهايي رسيديم معبر ۴۵ متري ايجاد شود اين بود كه ماشين آلات شهرداري را براي نخاله برداري و تسطيح اين پياده رو كه تبصره ۶ ماده ۹۶ قانون شهرداري آنرا متعلق به شهرداري ميداند اقدام كردم كه متاسفانه با ممانعت اين دوستان مواجه شدم.
همين دوستان مدعي هستند كه شما در اين اقدام خود سياسي كاري كرديد و يا اين كه باعث شديد به آنها بيحرمتي شود و يا اينكه مردم را در برابر آنها قرار داديد چه پاسخي داريد ؟
نميدانم اصلاح پياده رويي كه از وظايف ذاتي شهرداريهاست چه سياسي كاري است . اصلاً علت اصلي بروز تنش خود دوستان هستند، به فرض اينكه تعرضي به زمين آنها صورت گرفته است آيا راهش اين است كه چند جوان را بفرستيد كه بيايند جلوي ماشين آلات شهرداري را بگيرند! و به آنها سنگ پرتاب كنند و خودتان هم گوشهاي بايستيد و نظاره كنيد؟! يا اينكه با ارائه مدارك و اسناد مثبته به محاكم قضايي ادعاي خود را اثبات كنيد و زمين متصرفه را آزاد كرده خسارات احتمالي وارده را مطالبه كنيد؟ آيا در بين مردمي كه از اين نحوهي برخورد ناراحتند، سالهاي سال از ديدن چهرهي بسيار زشت اين خاكريزها متاثرند، مرگ شهروندان و عزيزان خود را در اين معابر كم عرض ديدهاند، آسيبهاي فراوان اجتماعي ناشي از وجود اين خاكريزها را با تمام وجود لمس ميكنند، بايد بگويند "ما همانطور كه در ۸ سال دفاع مقدس نگذاشتيم يك وجب از خاك ميهنمان توسط دشمن اشغال شود الان هم اجازه تعرض به اين زمين (كه فقط متصرفيم و مالك آن نيستيم) را توسط شهرداري نخواهيم داد؟" آيا بايد گفت كه فقط و فقط بايد اجازه تعريض و فروش اين زمين را ستاد كل نيروهاي مسلح و شخص فرماندهي معظم كل قوا حضرت آقا صادر كنند؟ نميشد به محض مشاهدهي ماشين آلات شهرداري بجاي حضور تمام قد باتفاق نيروها، در بين اين مردمي كه خوشحال از اين اتفاق مبارك بودند، جلسهاي در همان دفتر خود دوستان با حضور ساير مسئولين شهر و شهرستان ميگرفتند و من را هم احضار ميكردند و در آنجا ميگفتند تا روشن شدن موضوع ماشين آلات شهرداري را از منطقه ببريد؟ اگر اين ميشد پاسخ بنده چه ميتوانست باشد؟ اصلاً مگر آنها نبايد حافظ جان و مال و ناموس و نگهبان اين مردم باشد، اگر روزي روبروي پمپ بنزين يك كاميون كه از بالا ميآيد با يك پرايد حامل چهار سرنشين شاخ به شاخ شود و سرنشينهاي پرايد در دم جان ببازند، چه كسي بايد پاسخگو باشد؟ مسلما در اين دنيا هيچكس، اما در آن دنيا كه "فمن يعمل مثقال ذره شراً يره" كه "فان الشاهد هو الحاكم" پاسخگو كيست؟
ميگويند بايد براي زميني كه ما مالك آن نيستيم و سند هم نداريم و اگر به نفع شهروندان محروم اين شهر و جلوگيري از آسيب رسيدن به جان و مال زائري كه با هزار اميد از منزل خودش حركت ميكند و از اين مسير عبور ميكند چند متر خاكريزشان عقبتر برود هيچ اتفاقي در سندي كه ابعاد و اندازهاي نداريم هم رخ نميدهد، بايد گردش كار تنظيم شود و به دفتر حضرت آقا برود و موافقت معظم له را بگيريم، قبول ميكنيم و سلمنا. شما به عنوان خبرنگار بياييد من هم به عنوان شهردار و نماينده ۱۴۲ هزار نفر جمعيت شهر و خيل كثيري از مسافريني كه از اين مسير تردد ميكنند، بزرگان شهر بيايند، آيات عظام اخوان اشرفي، حاج آقاي سعيدي، امام جمعهي محترم، نمايندهي عزيز و اعضاي محترم شوراي شهر و چند پدر بزرگوار شهيد هم باشند برويم خدمت مقام معظم رهبري . در اين جمع من اين موضوع را خدمت آقا مطرح ميكنم كه "ايها العزيز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعه نرجاه و اوف لنا الكيل و تصدق علينا" و شرح كوتاهي از اين نياز عنوان ميكنم پاسخ حضرت آقا، خداوكيلي چه خواهد بود؟ آقايي كه همه زندگي خودش را در راه خدمت به اين مردم آن هم محرومين گذرانده است؟ اصلاً شما نظرسنجي كنيد از مردم؛ اگر آقا را حتي در رويا ببينيد و اين سوال را از ايشان مطرح كنيد چه پاسخي خواهند شنيد؟ آيا ۱۰۰ درصد افراد پاسخ نخواهند داد كه جواب آقا به نفع مردم خواهد بود؟ چرا بايد براي موضوعي كه اصلاً ارزش ندارد، بزرگان نظام را هزينه كنيم و بعد اشتباهات خود را با فرافكني به گردن ديگران بيندازيم؟
سخن آخر؟
اينكه در محضر فرماندار محترم در صورت جلسهاي كه در دفتر ايشان تنظيم شد و فرماندهان محترم ارتش امضا كردند، فرماندار محترم، فرمانده محترم نيروي انتظامي و حاج آقاي احمديان نائب رئيس محترم شوراي اسلامي شهر شاهرود نيز حضور داشت و امضا كردند، همه متعهد شديم كه تا حل و فصل موضوع هيچ اقدامي و عملياتي انجام ندهيم . دوستان ما به تعهد خود پايبند نبود و دو شب بعد، اقدام به خاكريزي مسير كردند اما من به دليل اجتناب از بروز تنش در بين جامعه به تعهدي كه كردم و به امضاي خود پايبندم و اقدامي نخواهم كرد، اطمينان هم دارم يك نفر در آن بالا موضوع به گوشش خواهد رسيد يا نشريهي شما را خواهد خواند، كسي كه دلسوز براي اين نظام و انقلاب و امام و مقام عظماي ولايت است و از دلخوري مردم از ارتش ناراحت ميشود (آنهم مردمي كه بيشترين سهم را براي اين انقلاب و جنگ ۸ ساله ايفا كردند) اين موضوع را به راحتي حل و فصل خواهد كرد اين نظام نظامي ولايي و الهي است و مسئولين آن بايد حتي در برابر آسيب رسيدن به حيواني ناشي از نقص در معابر خود پاسخگو باشد چه برسد به جان باختن جواني كه بر موتوري سوار است و به سمت منزل خود در حركت.
استدعاي من از فرماندهان عزيز ارتش خصوصاً سرور عزيزم امير زارع كه ارادت كامل به ايشان دارم اين است كه حداقل اجازه بدهند همان ۶ متر را تسطيح و آسفالت كنيم تا با اجراي يك نيوجرسي در وسط يك معبر يك طرفه با حداقل عرض ۹ متر ايجاد بشود تا بعداً اجراي ۴۵ متري و خريد زمين پيگيري شود.